اجاره انبار در تهران

اجاره انبار در تهران

 

فایفو و لایفو در انبارداری

 

فایفو و لایفو در انبارداری : در نگاهی ساده و اجمالی ، انبارداری به معنای تحویل مواد یا کالاهای یک مجموعه ، نگهداری از آن ها به مدت نامعلوم و تحویل به افراد و کارگروه های ذیصلاح در هنگام نیاز آن ها – به درخواست سازمان یا مجموعه مادر – می باشد ؛ اما همانطور که گفته شد این امر یک نگاه عمومی به این قضیه بوده و ده ها پارامتر مهم در آن نادیده گرفته شده اند . به عنوان مثال فرض کنید کالاهایی که به یک انبار وارد می شوند ، در یک نوبت و به یکباره وارد آن نخواهند شد (که در واقعیت نیز اینچنین است) . حال در هر نوبت ، محصولات وارد شده نیز دارای نوسان قیمت بوده و در هر سری بهای تمام شده هر محصول قیمت خاصی می باشد . در این حالت ، آیا تفاوتی ندارد که در صورت نیاز خط تولید یا واحد فروش به جنسی خاص ، اولین جنس وارد شده به انبار از آن نوع را به ایشان تحویل دهیم دهیم یا آخرینشان را ؟ اگر تفاوتی ندارد پس اختلاف قیمت ها چگونه توجیه می شود ؟ اگر تفاوت دارد ، کدامیک بهتر می باشد ؛ ارائه اجناس قدیمی یا جدیدتر ؟! برای یافتن پاسخ این سوالات در یادداشت فایفو و لایفو در انبارداری با ما همراه باشید .

در تعریف فایفو و لایفو در انبارداری معمولاً مؤلفین بدین صورت عمل می کنند که یکی را شرح داده و دیگری را حالت برعکس آن می دانند ، اما اگر بخواهیم تابو شکنی کرده و در این مقاله هر دو را به صورت تومان شرح دهیم باید بگوییم که FIFO مخفف First In First Out  به معنای اولین خروجی از اولین ورودی بوده و LIFO مخفف Last In First Out به معنای اولین خروجی از آخرین ورودی می باشد . در تعریفی ساده از فایفو ، زمانیکه محصولاتی مشابه طی سلسله مراتبی مشخص و با فواصل زمانی معینی وارد انبار می شوند ، بدین صورت عمل می شود که محصول قدیمی تر زود تر ترخیص شده و عمر و سابقه کالاها در این مکان از عدد مشخصی فراتر نمی رود . به عنوان مثال ، اگر فرض کنیم که انبار مورد نظر ما همانند یک بانک بوده و افراد داخل بانک (مشتریان) هم اجناس داخل انبار هستند ، شرایط بدین ترتیب پیش می رود که با ورود فردی تازه وارد ، شماره وی از دیگران بیشتر بوده ، او ملزم به نشستن و انتظار کشیدن است تا کار افراد جلوتر از وی در صف انتظار انجام شده و نهایتاً نوبت به وی برسد . بدیهیست در مدت زمانی که نوبت به وی برسد ، اشخاص جدیدی نیز وارد این صف شده و به عنوان تازه واردین ، مستلزم صرف وقت و کشیدن انتظار موعد فراخوانی خود می شوند . نکته بسیار ظریف اما جالب در این مثال اینجاست که نزدیک شدن به شماره مشتریان بعدی ، هیچ تغییری در جای نشستن آنان به وجود نمی آورد . به عبارتی دیگر این صف فرضی همانند صف اتوبوس یا پمپ بنزین نیست که افراد شرکت کننده در آن حرکت کنند ، بلکه همه در جای خود ساکن بوده و این حق تقدم عددیست که به آن ها نزدیک تر می شود . در فایفو و لایفو در انبارداری نیز شرایط بدین ترتیب است که خود کالاهای چیده شده در انبار جابجا نمی شوند و فقط این حق تقدم آن هاست که از سوی انباردار یا طرف قرارداد اجاره انبار مورد توجه قرار می گیرد .

از سویی دیگر ، در لایفو که شاید درک آن به سادگی فایفو نباشد ، این حق تقدم معنایی برعکس داشته و هرآنکه دیرتر به این صف وارد شود ، زودتر از آن خارج نمی شود  . برای درک بهتر این شیوه انبار و حسابداری به این مثال توجه کنید . اگر فرض کنیم که فایفو مختص موادی مانند محصولات غذایی یا فاسد شدنیست که پس از چندی تخریب شده و قابل استفاده نمی باشند ، بدیهیست که باید از شیوه اولین خروجی از اولین ورودی استفاده کنیم تا سرمایه ما از بین نرود . حال در روش لایفو یا اولین خروجی از آخرین ورودی ، مثلاً در محصولاتی که مدی بوده و پس از چندی تقاضایی ندارند ، انباردار موظف است تا برای پاسخگویی به موقع به نیاز های دمدمی یا خلق الساعه مشتریانی که شاید هفته یا ماه دیگر از بین برود ، از این روش استفاده نماید .

در مجموع استفاده از فایفو سبب می شود تا حساب های اداری و انباری کاملاً با یکدیگر منطبق بوده ، فرصت سوء استفاده سودجویان کم شود و محاسبه آن دردسر زیادی نداشته باشد ، به همین دلیل محبوبیت بیشتری نیز نزد مجموعه های انبارداری دارد ؛ در حالی که این به معنای ناکارآمدی لایفو نبوده و در مواردی کاربرد آن از فایفو نیز بیشتر می باشد .

Main Menu

Main Menu

Main Menu